Dat ligt heel erg gecompliceerd Anne Mieke, ik bekijk Indonesië door andere ogen als jij, ik volg hoofdzakelijk politiek en corruptie en soms lopen de rillingen over mijn lijf.
De Great Garuda is een project wat ook voorziet in landaanwinning in de baai van jakarta, er zouden ook een tig aantal eilanden binnen de grote zeedijk worden gecreëerd, een aantal daarvan liggen er al.
Er is de afgelopen 2 jaar heel veel commotie ontstaan t.a.v. de visserij, duizenden vissers komen brodeloos te staan.
Dat niet alleen, in april 2016 werd DPR lid Sanusi op heterdaad betrapt met een projectontwikkelaar van die eilanden, toen ging er een beerput open.
Sanusi was de jongere broer van Mohammad Taufik, vice voorzitter van de DPRD Jakarta en die had in de contracten zitten rotzooien, toen is hangende het onderzoek van de KPK de boel stil gegooid door de coördinerende minister van maritieme zaken Luhut die zo wie zo al tegenstander was.
Wat de president betreft, die heeft de mogelijkheid een Perppu uit te vaardigen, dat is een beslissing die boven de toestemming of medezeggenschap van de DPR staat zoiets als "Moeders wil is wet".
Daar wordt mondjesmaat gebruik van gemaakt, twee voorbeelden van een perppu van Widodo zijn op het seksueel misbruik van kinderen en de mogelijkheid voor de belastingdienst om rekeningen van iemand bij een bank te bekijken.
Vaak wordt een perppu gebruikt als die lapzwansen in de DPR ergens jaren over bezig zijn en het verdommen om een beslissing te nemen.
Dat Widodo terughoudend is om een perppu uit te vaardigen dat de werkzaamheden aan de Great Garuda moeten worden hervat begrijp ik wel.
Die grap kost inmiddels al tegen de 45 miljard Dollar, daar blijven geheid honderden miljoenen aan de strijkstok hangen, er is dan een grote kans dat Widodo in de toekomst in zijn schoenen geschoven krijgt dat ie met zijn perppu de mogelijkheid tot corruptie heeft geschapen en dat ze hem dan nog gaan vervolgen ook.
Wat jij zegt over "dood door schuld" heb je volledig gelijk in, dan wel uit onze westerse ogen gezien, in Indonesië is een mensenleven geen ruk waard, dat is het verschil.
Alle 560 leden van de DPR hebben eigen bedrijven, ze hebben stuk voor stuk kapitalen aan de politieke partijen moeten betalen voor hun steun om in de DPR te worden gekozen, ze staan er voor in de rij, want dan kunnen ze hun eigen bedrijf met staatsprojecten verrijken.
Alles draait om geld, heel raar gezegd, zouden ze alle DPR leden 2 miljoen Dollar geven dan kunnen ze overmorgen beginnen aan de Great Garuda en ligt ie er in 3 jaar.
Het overwegen waard, een miljard meer of minder maakt in Indonesië ook geen ruk uit, wil je ingrijpend iets veranderen dan zal je die graaikraaien tevreden moeten stellen, anders blijven ze hangen in het stenen tijdperk.
Ik kan zo maar een aantal zaken noemen die heel goed voor Indonesië waren en vloeiend door de DPR heen fietsten omdat er kwistig met geld werd gestrooid, e-KTP bijvoorbeeld.
Indonesiërs en beslissingen nemen is niet echt een geslaagde combinatie. 
