Ja het was voor velen een avontuur, dat je niet weet waar aan je begint.
Wat trok die mensen dat naar Indonesië wilde toch aan, dat was de tropen het avontuur.
Mijn Oudste broer is vrijwillig gegaan zonder dat zijn ouders het wist.
De tweede wilde ook maar daar heeft mijn moeder een stokje voor gestoken toen ze er eenmaal achter kwam.
Zij had een of andere ziekte verzonnen en dat geloofde men toen.
Waarom wilde ze gaan het was net na de bevrijding van De Duitsers.
Mijn twee broers wist in Engeland te komen en is met een Compagnie welk dat weet ik niet, naar Nederland gekomen, daar hadden ze een opleidingen gedaan.
De NSB ers werden opgepakt en werden in kampen op gebracht.
Zij werden ingezet voor de bewaking van die kampen.
En als je dan ziet hoe de bestuurlijke organisaties te werk gingen daar lusten de honden geen brood van.
Ze kregen het beter dan wat de gewone vrouw/man kregen in hun omgeving.
Ze werden verzorgd en voorzien van eten en drinken, en vermaak, terwijl het volk krimpeerde en niets hadden.
Mijn broers hadden zich vrijwillig aangemeld voor naar Indonesië te gaan.
De een is het gelukt en kwam pas terug als spijtoptant 1967, met kinderen en een Indische Vrouw.
Maar wat mijn broer allemaal uitgevreten heeft, daar vertelde hij niets over, hij heeft veel gezwegen en alles mee in het graf meegenomen, als zijn geheim.
Ze waren zeer zwijgzaam en dat is wel jammer want de geschiedenis word daardoor er niet beter om.
Het is beter opgetekend te worden door de veteranen zelf dan door lieden die het gaan vervalsen voor hun eigen portomonee en het dan romantiseren de Gordel van Smaragd
Wij kregen in de 50e jaren welk jaar weet ik niet meer dat hij dood was er werd zelfs een foto van zijn graf meegestuurd met ene naam die hij daar had aangenomen.
Mijn moeder geloofde het niet en heeft toen het Rode kruis ingeschakeld en die heeft hem levend weer opgezocht.
Affijn dit verhaal had ik al eens eerder hier ergens geschreven........
